Gerek işlerin yoğunluğu gerekse iki oğlumun sünnet düğünü ve paralelindeki hazırlıklar derken lezzetliyerler'i ihmal ettiğimi kabul ediyorum.
Yaklaşık iki hafta kadar önce bir öğle saati birkaç arkadaş kendimizi öğle yemeğinin ardından Kilikya'da bulduk.
Malum Kilikya Mersin ve Hatay illerini içine alan zamanının bir Roma eyaletinin adı.
Sahipleri olan iki hanımefendi Ümraniye'de aynı ad ile bir künefeci açmışlar.
Künefeyi bildim bileli sevmişimdir. Hazırlaması, tadını özellikle de şerbetinin kıvamını tutturmak zahmet işidir.
Eğer çok şekerli bir şerbet ise sizi yerken bayar, az şekerli ise canım künefeye yazık olur.
Peynirin seçimi de önemli elbette, tuzsuz iyi mayalanmış bir peynir, kadayıfın içinde pişerken eriyip sonrasında da şerbet ile hemhal olmalı ki künefe, künefe olsun.
Yoksa yediğiniz kadayıf, peynir ve şerbet üçlemesinden öteye gitmez.
Kilikya'daki künefeler öncelikle 4 kişilik bir tepside kızartılıyor ki benim de sevdiğim yöntem budur. Sonrasında da tadı ve kıvamı iyi ayarlanmış şerbeti bu tepsiye dökülüp, 4 parçaya bölünerek servis yapılıyor.
